Hygroscopication پارچه دوتایی آمونیاک پلی استر: محدودیت ها و راه های بهبود آن

در بازار نساجی امروز ، پارچه دوتایی پلی استر آمونیاک با مواد ترکیبی منحصر به فرد خود و ساختار دو لایه خود به نفع بسیاری از مصرف کنندگان به دست آورده است. با این حال ، همانطور که همه چیز دو طرف خود را دارد ، پارچه دوتایی آمونیاک پلی استر محدودیت های خاصی را از نظر هیگروسکوپی نشان می دهد ، که این امر همچنین بر راحتی پوشیدن آن و دامنه کاربرد آن تا حدی تأثیر می گذارد.

ابتدا بیایید در مورد Hygroscopication فیبر پلی استر صحبت کنیم. پلی استر ، به عنوان یک فیبر مصنوعی ، دارای رطوبت نسبتاً ضعیفی است. این بدان معنی است که وقتی بدن انسان عرق می کند ، فیبر پلی استر نمی تواند به سرعت به عنوان الیاف طبیعی عرق را جذب و از بین ببرد ، اما اجازه می دهد عرق روی سطح پوست بماند و باعث شود پوست احساس چسبنده شود. این ناراحتی به ویژه در طول ورزش شدید یا محیط های درجه حرارت بالا آشکار است. در پارچه دوتایی آمونیایر پلی استر ، فیبر پلی استر یکی از مؤلفه های اصلی است و عدم وجود رقیق آن به طور طبیعی تأثیر منفی بر میزان حساسیت کل پارچه دارد.

بیایید به Hygroscopicity فیبر Spandex نگاه کنیم. Spandex ، که به دلیل خاصیت ارتجاعی بسیار عالی است ، بخشی ضروری از پارچه دوتایی آمونیاک پلی استر است. با این حال ، مشابه الیاف پلی استر ، الیاف Spandex نیز دارای رطوبت ضعیف هستند. این امر بیشتر عملکرد پارچه های دوتایی آمونیاک پلی استر را از نظر هیگروسکوپی محدود می کند. هنگامی که عرق به موقع نمی تواند توسط پارچه جذب و از بین برود ، راحتی پوشنده بسیار کاهش می یابد.

بنابراین ، در مواجهه با محدودیت های پارچه های دوتایی آمونیاک پلی استر از نظر هیگروسکوپی ، چگونه تولید کنندگان باید با آن برخورد کنند؟ در حقیقت ، برخی از روش های مؤثر در تولید واقعی استفاده شده است.

یک روش متداول ، افزودن عوامل هیگروسکوپی است. این مواد شیمیایی خاص می توانند یک لایه نازک از پوشش روی سطح فیبر تشکیل دهند و از این طریق باعث بهبود رطوبت پذیری پارچه شوند. هنگامی که عرق با پارچه تماس می گیرد ، این روکش می تواند به سرعت عرق را جذب کرده و آن را به سایر قسمت های پارچه پخش کند و باعث افزایش تبخیر عرق و باعث شود که پوشنده احساس خشک تر و راحت تر کند. با این حال ، لازم به ذکر است که افزودن عوامل هیگروسکوپی ممکن است هزینه های تولید را افزایش داده و تأثیر خاصی بر سایر خصوصیات پارچه (مانند قابلیت تنفس ، دوام و غیره) داشته باشد. بنابراین ، میزان افزودن و فرایند درمان باید در طی فرآیند تولید با دقت کنترل شود.

روش دیگر تنظیم نسبت فیبر است. با افزایش نسبت الیاف با رطوبت بهتر (مانند پنبه ، فیبر بامبو و غیره) ، می توان میزان حساسیت پارچه دوتایی آمونیاک پلی استر را تا حدی بهبود بخشید. با این حال ، این روش همچنین برخی از مشکلات را دارد. از یک طرف ، افزایش نسبت الیاف دیگر ممکن است خواص اصلی پارچه را تغییر دهد (مانند کشش ، مقاومت در برابر سایش و غیره). از طرف دیگر ، نسبت ترکیب بین الیاف مختلف باید از طریق آزمایشات و آزمایشات دقیق تعیین شود تا اطمینان حاصل شود که عملکرد کلی پارچه به بهترین حالت می رسد .